Kodowanie na chuście animacyjnej
Paula Ilkiewicz – nauczyciel wychowania przedszkolnego w Przedszkolu nr 14 w Koszalinie
Nowa podstawa programowa określona rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 24 lutego 2017 r. wprowadza m.in. dla klas 1-3 szkoły podstawowej elementy programowania.
Rozwijanie myślenia komutacyjnego stanowi również istotny element edukacji przedszkolnej, której zadaniem jest przygotowanie młodego człowieka do podjęcia nauki w szkole. Naukę kodowania i programowania w naszym przedszkolu wprowadzamy poprzez zabawę i ruch, bez użycia komputera. Zajęcia dla przedszkolaków zostały dostosowane do poziomu i możliwości dzieci.
W Przedszkolu nr 14 3-latki w grupie „Niedźwiadki” uczą się kodować poprzez zabawy z wykorzystaniem chusty animacyjnej. Dzięki takim zabawom dzieci utrwalają nazwy kolorów, ćwiczą liczenie w zakresie siedmiu, dekodują zaproponowany kod oraz podejmują próby samodzielnego kodowania. Taka zabawa sprawia im wiele radości! Już niedługo „Niedźwiadki” rozpoczną naukę kodowania na prostej macie edukacyjnej.
Kodowanie na chuście animacyjnej to nic innego, jak lekka modyfikacja tradycyjnych zabaw z wykorzystaniem Klanzy. Novum stanowi tutaj kodowanie na formie koła, a nie kwadratu. Jest to dobra okazja do uczenia dzieci klasyfikowania przedmiotów według: wielkości, kształtu, koloru. Na chuście również można zaproponować dzieciom układanie szeregów, czy rytmów.
Zabawy z kodowaniem na chuście rozpoczynamy od wprowadzenia jasnych zasad jeszcze przed rozłożeniem chusty. Ułatwi to znacznie przeprowadzenie zajęć i pozwoli uniknąć niepotrzebnego chaosu. Wprawianie chusty w ruch sprawia dzieciom najwięcej radości, dlatego każde zajęcia proponuję rozpocząć tradycyjną zabawą z chustą, w trakcie której dzieci mogą nacieszyć się chustą i wyładować trochę energii, np. „Burza na morzu”, „Karuzela”, czy uwielbiany przez maluchów „Cukierek”.
Kodowanie na chuście wprowadzamy dwoma etapami:
Zanim przystąpimy do wprowadzania kodów, większość dzieci w grupie musi opanować nazwy wszystkich kolorów chusty. Do tego typu zajęć najlepiej nadaje się chusta 7-kolorowa.
Utrwalamy nazwy kolorów poprzez krótkie kolorowe opowiadania, które dzieci odgrywają na rozłożonej na dywanie chuście. Nauczyciel zaś opowiadając, podkreśla konkretne kolory np. zielona trawa, szary słoń, pomarańczowe słońce. Dzieci słuchając przechodzą na odpowiednie pola chusty. Wiele propozycji takich opowiadań znajduje się w poradnikach do chusty, nauczyciel może też sam wymyślić opowiadanie, zgodnie z aktualnie ujętymi w planie zamierzeniami.
Uczymy dzieci kolorów tęczy. Maluchy nie muszą znać ich w odpowiedniej kolejności, aby aktywnie uczestniczyć w zabawie. U starszaków z powodzeniem sprawdzi się już mnemotechnika z wykorzystaniem zdania np. „Czemu patrzysz żabko zielona na faraona rydwan” (czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, fioletowy, różowy). Dzieci siedzą, trzymając wyprostowane nogi pod chustą. Włączamy nagranie muzyki klasycznej – bardzo dobrze sprawdzają się utwory Vivaldiego „Cztery pory roku”, ale nauczyciel może dowolnie modyfikować zabawę i zaproponować inny utwór. Umawiamy się z dziećmi, że kiedy przestaną słyszeć muzykę, a nauczyciel poda dany kolor, np. niebieski, osoba, która ma na sobie coś niebieskiego i siedzi przy niebieskim polu, ucieka pod chustę, następnie dzieci przesuwają się o 1 pole, zgodnie z przyjętym kierunkiem. Zabawa staje się atrakcyjniejsza, kiedy nauczyciel wywołuje po 2-3 kolory jednocześnie.
Zabawy te rozpoczynamy dopiero wówczas, gdy dzieci są już dobrze zapoznane z chustą i jej kolorami. Dekodowanie będzie tu polegać na odszyfrowaniu kodu i odpowiedniej reakcji.
Zabawa ruchowa, w której może wziąć udział tyle dzieci, ile jest kolorowych trójkątów na chuście. Pozostałe dzieci siedzą na zewnątrz chusty, przy następnej zabawie dzieci wymieniają się. Mogą też podpowiadać ćwiczącym lub wykonywać ćwiczenia poza chustą na stojąco. Każdy uczestnik zabawy kładzie się na plecach na jednym kolorze. Nauczyciel prowadzi kolorową gimnastykę, wprawiając konkretny kolor w ruch, np. „zielony kolor jedzie na rowerze”, „czerwony kolor unosi w górę obie ręce”, „cała tęcza unosi nogi” itp.
Każdemu kolorowi na chuście przyporządkowujemy konkretny dźwięk
np. czerwony – tamburyn, pomarańczowy – janczary, żółty – pudełko akustyczne, zielony – marakasy, niebieski – kołatka, fioletowy – trójkąt, różowy – flet
Dzieci zasypiają na kolorowych polach chusty. Każde z nich musi zapamiętać, na jakim kolorze leży. Budzą się i siadają, kiedy usłyszą dźwięk przyporządkowany swojemu kolorowi. Ta zabawa jest również doskonałą okazją do rozmowy z dziećmi na temat emocji i uczuć, jakie towarzyszyły im w trakcie odsłuchiwania poszczególnych dźwięków instrumentów.
Tę zabawę można wykorzystać praktycznie w każdym kręgu tematycznym. Wcześniej należy przygotować kolorowe karty przyporządkowane kolorom chusty, na których naklejamy zdjęcia/ ilustracje przedmiotów z omawianego kręgu tematycznego, np. warzywa i owoce. Na chuście nauczyciel rozkłada przygotowane wcześniej kolorowe tafelki, ilustracją skierowane w dół. Tafelki rozłożone są w sposób chaotyczny. Zadaniem dzieci jest ich kolejne odkrywanie, nazywanie przedmiotu, który się na nich znajduje. Odkrytą już kartę dzieci przyporządkowują konkretnemu polu na chuście.
