mgr Agata Kaczmarek - nauczyciel mianowany z Przedszkola nr 12
Rozpoczynając pracę jako nauczycielka wychowania przedszkolnego miałam świadomość, że kolejne lata rozwoju zawodowego będą niosły za sobą konieczność ciągłego dokształcania się, samodoskonalenia. Każdy rok był nowym wyzwaniem. Na przełomie lat korzystałam z różnorodnych form podnoszenia kwalifikacji, umiejętności, dzięki czemu mogłam podnieść jakość edukacyjną placówki, uatrakcyjnić sposób prowadzenia zabaw, zajęć z dziećmi i rodzicami oraz dzielić się nabytą wiedzą z innymi nauczycielami. We wrześniu 2019 r. wzięłam udział w warsztatach pt. „Metody aktywne w krzewieniu kultury czytelniczej wśród dzieci i młodzieży”. Moją uwagę zwróciła szczególnie jedna z metoda – Kamishibai.
Według słownika - Kamishibai (Jap. kami-shibai, kami – papier, shibai – teatr, przedstawienie, dramat, sztuka) – teatr ilustracji, teatr obrazkowy, dosłownie: papierowy teatr. Jest to tradycyjna japońska sztuka opowiadania historii za pomocą ilustracji wykonanych na kartonowych planszach, wsuwanych do małej, płaskiej, drewnianej, otwartej częściowo skrzynki, pełniącej rolę sceny (ekranu) o nazwie butai (scena).
Podczas trwania warsztatów wykonałam kilka ilustracji inspirowanych dowolnym utworem literackim. Następnie zaprezentowałam go w formie przedstawienia Kamishibai. Do gustu przypadła mi prosta i atrakcyjna możliwość przekazania różnorodnych treści: opowiadań, wierszy itp. Swój entuzjazm szybko wykorzystałam na zajęciach z dziećmi. Potwierdziły się moje przypuszczenia. Skromność teatrzyku wywołała u dzieci duże skupienie uwagi i koncentracji na prezentowanej bajce.
Swoim doświadczeniem postanowiłam podzielić się z innymi nauczycielami. W listopadzie 2019 r. przygotowałam z dziećmi własne pomoce do wiersza Beaty Szumowskiej pt. „Jesienne spotkanie”. Zabawy przeprowadziłam w obecności dyrektora przedszkola, wicedyrektora, doradcy metodycznego z Centrum Edukacji Nauczycieli w Koszalinie oraz młodszych i starszych nauczycieli. Moje zajęcie spotykało się z dużą aprobatą. Niebawem nasza biblioteka powiększyła swój księgozbiór o kolejne plansze i własnoręcznie wykonany teatrzyk Kamishibai.
Kolejnym etapem wykorzystania teatrzyku było spotkanie z okazji Dnia Babci i Dziadka. Tym razem zaproponowałam wspólne warsztaty czytelniczo – techniczne dzieci z dziadkami. Do zabaw postanowiłam użyć kreatywnego opowiadania Juliana Brudzewskiego pt. „O Panach Palcach”. Wszyscy zgromadzeni goście doskonalili sprawność manualną, czerpali radość z integracji w grupie. Nasze zabawy zakończyliśmy wspólnym ozdabianiem wełnianych rękawic, naszywając i naklejając na nie kolorowe guziki, frotki, cekiny.
Rozwój czytelnictwa, uatrakcyjnienie form pracy z dziećmi, spotkań okolicznościowych, zabaw z rodzicami, rozwój mowy, myślenia, wyobraźni, kreatywności, koncentracji, uwagi, sprawności manualnej, zasobu słownictwa, to zalety, które można wyliczać bez końca. Zapewniam o dużych walorach tej formy pracy z dziećmi młodszymi, szczególnie nadpobudliwymi.
Jak widać dzięki ciekawym warsztatom, czy szkoleniom na każdym etapie doświadczenia zawodowego można uatrakcyjniać i wzbogacać własny warsztat pracy.
Przykładowy scenariusz metodą Kamishibai
Temat: „JESIENNE SPOTKANIE”.
Data: 29.11.2018 r. Przedszkole nr 12 w Koszalinie.
Grupa wiekowa: 3 – latki. Prowadząca mgr Agata Kaczmarek.
Cele główne:
cele szczegółowe:
Metody: Kamishibai; elem. Dobrego Startu- rymowanka M. Bogdanowicz; elem. B. Strauss, elementy logorytmiki, pokaz.
Forma: zbiorowa, indywidualna, w parze.
Środki: pakiet do Kamishibai, płyta CD, worki foliowe, masa solna, orzechy, nagrania utworów na CD.
Przebieg:
AUTOR: ILUSTRACJE DO WIERSZA BEATY SZUMOWSKIEJ „JESIENNE SPOTKANIE”
DZIEŃ DOBRY ANTOSIU ~CO SŁYCHAĆ? - U MNIE CZAS SZYBKO TAK LECI.
A WIEIÓRKO BASIU - DZIECI DOROSŁY POSZŁY SOBIE W ŚWIAT. LISTY MI OD NICH PRZYNOSI PAN WIATR. – ALE CO UCIEBIE?
A JA MÓJ DROGI WŁAŚNIE ODPOCZYWAM.
TERAZ W CZAS JESIENNY? – TY ŻARTTUJESZ CHYBA!
PRZECIEŻ JESIENIĄ NA ZIMOWE CZASY MUSIMY DUŻE GROMADZIĆ ZAPASY!
E TAM ZAPASY… PO CO MI ONE? WOLĘ SOBIE LEŻEĆ I MACHAĆ RUDYM OGONEM. CODZIENNIE ŚPIĘ DŁUGO, SKACZĘ PO DRZEWACH, CZASEM Z PTAKAMI PIOSENKĘ ZAŚPIEWAM.
A JA MAM JUŻ W SPIŻARNI NA ZIMOWĄ PORĘ SOKI MALINOWE I JABŁUSZEK WOREK. A CO ZROBISZ GDY GŁÓD CIĘ ZIMĄ ZBUDZI?
NO NIE WIEM?
BĘDZIESZ MUSIAŁA POPROSIĆ DOBRYCH LUDZI.
ALE JA NA TO NIE MAM OCHOTY
ACH BASIU ZOBACZ SPADŁ Z DRZEWA ORZECH ZŁOTY
WIDZISZ BASIENKO, TO JEST DOBRY ZNAK. LEPIEJ JESIENIĄ TROCHĘ POPRACOWAĆ,ŻEBY ZIMIĄ ODPOCZYWAĆ I NIE GŁODOWAĆ.
MASZ RACJĘ ANTOSIU, TEN PIERWSZY ORZESZEK SCHOWAM DO WORECZKA
WIDZISZ JAKA Z CIEBIE MĄDRA WIEWIÓRECZKA
DO WIDZENIA ANTOSIU- JUŻ PĘDZĘ DOP LASU, BY DO SPIŻARNI NAZBIERAĆ ZAPASÓWA.
Jakie zwierzątka występowały w teatrzyku?; Dlaczego wiewiórka musiała zbierać orzeszki?; Pomożecie wiewiórce w zbieraniu orzeszków?; policzymy orzeszki.