Refleksje dotyczące systemu oceniania i propozycje z tym związane - Henryk Kaźmierski

Mój przedmiotowy system oceniania

 

Pracuję w zawodzie nauczycielskim 42 lata i przez ten czas wypracowałem swój własny system oceniania. Sprawdził się on w praktyce, gdy pracowałem w szkole podstawowej, później w gimnazjum, w szkole średniej w 3-letnim Liceum Ogólnokształcącym, a obecnie w 4-letnim Liceum Ogólnokształcącym. Chcę podzielić się moimi spostrzeżeniami. Nakłonił mnie do tego lansowany w ostatnich dwóch latach w moim powiecie bezstresowy, niecyfrowy system oceniania uczniów. Chciałbym wyrazić swoją opinię w obronie dawnego, tj. cyfrowego wyrażania ocen postępów w wiedzy uczniów.

            Po pierwsze, niezależnie od poziomu kształcenia (czy to szkoła podstawowa, czy średnia) ocena cyfrowa zawiera konkretną informację zwrotną do ucznia, w jakim stopniu opanował określony zakres wymagań postawionych przez nauczyciela. Badanie informacji w postaci:

  1. umie (u),
  2. prawie umie (pu),
  3. trochę umie (tu),
  4. nie umie (nu)

zaciera uczniowi obraz przekazu; wręcz zamazuje czytelność w jakim stopniu przyswoił on wiedzę. Dla dokładności przekazu biedny nauczyciel musi tworzyć legendę i opisywać szczegółowo każdą czynność operacyjną.

            Do drugie, informacja b), c) i d) wymaga poprawiania przez ucznia wiedzy, aż do skutku pozytywnego (przypomina mi osobiście to studia wyższe – zaliczanie). Czy nauczyciel ma tyle czasu, jeśli musi realizować bieżące tematy lekcyjne (hasła programowe)?

            Po trzecie, rodzice uczniów nie orientują się w takim sposobie oceniania, wręcz go nie rozumieją, bo sami zostali wyedukowani na stopniach cyfrowych. Największe ich zdziwienie następuje w chwili wystawiania propozycji ocen, czy ocen na semestr, czy koniec roku. Wtedy „biedny” nauczyciel musi przeliczyć procentowo ilość (u), (pu), (tu) i (nu) na konkretną ocenę cyfrową i uczeń jest rozczarowany niską oceną, bo słowny przekaz tego nie zapowiadał.

            Po czwarte, miał to być bezstresowy sposób oceniania, ale w momencie wystawiania oceny uczniowie i ich rodzice poddani są strasznemu stresowi. Rodzice by ratować sytuację słabej oceny dziecka, natychmiast organizują korepetycje!

            Powyższe argumenty skłoniły mnie do udostępnienia mojego systemu oceniania, który pomimo zmian w ówczesnym świecie i upływu czasu, jest nadal jedynym skutecznym  i sprawdzonym sposobem wystawiania oceny cyfrowej uczniowi. Może czytający go nauczyciele (szczególnie młodzi, rozpoczynający pracę w tym zawodzie) z niego skorzystają.

 

 

PRZEMDIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI

 

Etap kształcenia – liceum ogólnokształcące w języku polskim; sporządzający: Henryk Kaźmierski

WSTĘP

 

Ocenianie wiedzy i umiejętności ucznia ma na celu:

  • bieżące i systematyczne obserwowanie postępów ucznia w nauce;
  • pobudzanie rozwoju umysłowego ucznia, jego uzdolnień i zainteresowań;
  • uświadamianie uczniowi stopnia opanowania wiadomości i umiejętności przewidzianych programem nauczania oraz ewentualnych braków w tym zakresie;
  • wdrażanie ucznia do systematycznej pracy samokontroli i samooceny;
  • ukierunkowywanie samodzielnej pracy ucznia;
  • korygowanie organizacji i metod pracy dydaktyczno-wychowawczej nauczyciela;
  • okresowe (roczne) podsumowanie wiadomości i umiejętności oraz określanie na tej podstawie stopnia opanowania przez ucznia materiału programowego przewidzianego na dany okres (rok szkolny).

Oceny są jawne i motywowane na prośbę zainteresowanych. Dokonywane są systematycznie, w różnych formach, na każdej lekcji. Ocena semestralna i roczna określają ogólny poziom wiadomości i umiejętności ucznia przewidzianych w programie nauczania na dany semestr (rok szkolny).

Przy ustalaniu stopnia bierze się pod uwagę wysiłek wkładany przez ucznia oraz obniża się wymagania w zakresie wiedzy i umiejętności w stosunku do ucznia, u którego stwierdzono deficyty rozwojowe uniemożliwiające sprostowanie niektórym wymaganiom programowym.

 

W opracowaniu zawarto:

  1. Ustalenie wymagań programowych  oraz kryteriów na poszczególne stopnie szkolne.
  2. Sposoby informowania uczniów o wymaganiach.
  3. Sposoby sprawdzania osiągnięć uczniów z fizyki.
  4. Sposoby informowania o osiągnięciach uczniów z fizyki.
  5. Zakończenie.
  6. Zasady egzaminu poprawkowego.

 

1. WYMAGANIA PROGRAMOWE ORAZ OGÓLNE KRYTERIA USTALANIA OCEN Z FIZYKI NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE

 

Wymagania: Konieczne, Podstawowe, Rozszerzające, Dopełniające, Wykraczające

 

Stopnie:    Dopuszczający, Dostateczny, Dobry, Bardzo dobry, Celujący

 

1. Stopień niedostateczny uzyskuje uczeń, który nie spełnił poziomu wymagań koniecznych:

a)   nie opanował wiadomości i umiejętności, które są konieczne do dalszego kształcenia;

b)   nie potrafi rozwiązać zadań teoretycznych lub praktycznych o elementarnym stopniu trudności, nawet z pomocą nauczyciela;

c)   nie zna podstawowych praw, pojęć i wielkości fizycznych.

 

2. Stopień dopuszczający otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania konieczne.

 

Wymagania konieczne dotyczą zapamiętywania wiadomości. Uczeń jest w stanie zapamiętać i przypomnieć sobie treści podstawowych praw fizyki, podstawowych wielkości fizycznych, najważniejszych zjawisk fizycznych. Potrafi rozwiązywać (przy pomocy nauczyciela) proste zadania teoretyczne i praktyczne. Zdobyte wiadomości i umiejętności są niezbędne do dalszego kontynuowania nauki fizyki i przydatne w życiu codziennym.

Wymagania konieczne obejmują treści programowe:

  • najbardziej przystępne,
  • najczęściej stosowane,
  • możliwie praktyczne.

Stopień dopuszczający uzyskuje uczeń, który:

  1. ma braki w opanowaniu wiadomości i umiejętności określonych podstawą programową, ale braki te nie przekreślają możliwości uzyskania przez ucznia podstawowej wiedzy z danego przedmiotu w ciągu dalszej nauki,
  2. zna treść podstawowych praw fizyki, definicje z odpowiednich wielości fizycznych, potrafi wybrać właściwe prawa i wzory z przedstawionego zestawu, potrafi przygotować tablice wzorów z przerobionego materiału,
  3. rozwiązuje typowe zadania teoretyczne i praktyczne o niewielkim stopniu trudności, odczytywanie wartości z wykresów, umie sporządzić wykres na podstawie tabeli, potrafi zapisać wzorem prawa lub definicje, obliczyć wartość definiowanych wielkości, wyprowadza jednostki,
  4. zna przykłady stosowania praw fizyki w życiu codziennym.

 

3. Stopień dostateczny otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania podstawowe.

 

Wymagania podstawowe dotyczą zrozumienia wiadomości. Uczeń potrafi przy niewielkiej pomocy nauczyciela: wyjaśnić, od czego zależą podstawowe wielkości fizyczne, takie jak np. gęstość, praca, rezystancja itp., zna jednostki tych wielkości, zna i potrafi wyjaśnić poznane prawa fizyki oraz umie je potwierdzić odpowiednimi, prostymi eksperymentami.

 

Wymagania podstawowe obejmują treści:

  • przystępne, proste, uniwersalne,
  • niezbędne do dalszej nauki fizyki,
  • użyteczne, praktyczne dla ucznia.

 

Stopień dostateczny uzyskuje uczeń, który:

  1. opanował wiadomości i umiejętności określone podstawą programową na podstawie wymagań minimum programowego,
  2. posiada umiejętności określone na ocenę dopuszczający oraz rozwiązuje typowe zadania teoretyczne i praktyczne o średnim stopniu trudności,
  3. interpretuje wzory i prawa fizyczne (odtwórczo), przekształca wzory, opisuje zjawiska posługując się odpowiednią terminologią, z wykresu oblicza wielkości fizyczne i wyznacza ich zmiany, interpretuje wykresy.

 

4. Stopień dobry otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania rozszerzające.

Wymagania rozszerzające dotyczą stosowania wiadomości i umiejętności w sytuacjach typowych. Uczeń posługuje się wiadomościami, które są rozszerzone w stosunku do wymagań podstawowych, uczeń potrafi samodzielnie rozwiązywać typowe zadania teoretyczne i praktyczne, korzysta przy tym ze słowników, tablic i innych pomocy naukowych.

Wymagania rozszerzone obejmują treści:

  • o zwiększonym stopniu trudności, rozszerzone,
  • przydatne do stosowania w fizyce,
  • użyteczne ogólnie w praktyce.

 

Stopień dobry otrzymuje uczeń, który:

  1. nie opanował w pełnio wiadomości określonych programem nauczania w danej klasie, ale opanował je na poziomie przekraczającym wymagania zawarte w minimum programowym,
  2. posiada umiejętności określone na ocenę dostateczny oraz poprawnie stosuje wiadomości, rozwiązuje (wykonuje) samodzielnie typowe zadania teoretyczne lub praktyczne: korzystając z wykresu potrafi przedstawić występujące zależności w innym układzie współrzędnych itp.,
  3. w obrębie danego działu posiada umiejętność powiązania różnych spraw, zjawisk i zasad do zadań rachunkowych i problemów teoretycznych, potrafi przeprowadzić samodzielnie doświadczenie stosując właściwe przyrządy i metody pomiarowe.

 

5. Stopień bardzo dobry otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania dopełniające.

 

Wymagania dopełniające dotyczą stosowania wiadomości i umiejętności w sytuacjach problemowych. Uczeń stosuje wiadomości i umiejętności do: przeprowadzania szczegółowej analizy procesów fizycznych, projektowania doświadczeń potwierdzających prawa fizyczne, rozwiązywaniu złożonych zadań rachunkowych, np. wyprowadzanie wzorów, analiza wykresów.

Wymagania dopełniające obejmują treści:

  • o znacznym stopniu trudności,
  • stosowane specjalistycznie.

 

Stopień bardzo dobry otrzymuje uczeń, który:

  1. opanował pełny zestaw wiadomości i umiejętności określony programem nauczania w danej klasie,
  2. posiada umiejętności określone na ocenę bardzo dobry oraz sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościami z różnych działów fizyki, logicznie je łączy, rozwiązuje  samodzielnie problemy teoretyczne i praktyczne ujęte programem nauczania, potrafi zastosować posiadaną wiedzę do rozwiązywania zadań i problemów łączących różne działy fizyki,
  3. swobodnie stosuje terminologię fizyczną,
  4. potrafi zaprojektować doświadczenie, przeprowadzić analizę wyników.

 

6. Stopień celujący otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania wykraczające.

 

Wymagania wykraczające obejmują wiadomości i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania w danej klasie. Uczeń inicjuje akcje wykraczające poza ramy programowe, sporządza z własne inicjatywy materiały pomocne przy realizacji lekcji, posługuje się bogatym słownictwem fachowym, jest laureatem konkursów przedmiotowych na szczeblu wojewódzkim lub olimpiad przedmiotowych na szczeblu krajowym. Spełnienie tych wymagań, uzależnione od spełnienia wymagań dopełniających, ocenia się na stopień celujący.

 

Wymagania wykraczające obejmują treści:

  • wykraczające poza program nauczania,
  • naukowe,
  • specjalistyczne,
  • o złożonym, znacznym stopniu trudności.

 

Stopień celujący otrzymuje uczeń, który:

  1. posiada umiejętności określone na ocenę bardzo dobry,
  2. posiadł wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania w danej klasie,
  3. samodzielnie zdobywa wiedzę z różnych źródeł,
  4. rozwija zainteresowanie fizyką,
  5. biegle rozwiązuje problemy teoretyczne i praktyczne, przedstawia oryginalne sposoby rozwiązania, samodzielnie rozwiązuje zadania wykraczające poza program nauczania klasy,
  6. samodzielnie planuje eksperymenty, przeprowadza je, analizuje wyniki i przeprowadza rachunek błędów,
  7. formułuje hipotezy i weryfikuje je jakościowo i ilościowo,
  8. osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach z fizyki i astronomii,
  9. popularyzuje fizykę i astronomię przygotowując odczyty, doświadczenia,
  10. pomaga przy szkolnych konkursach: fizycznym i astronomicznym.

 

2. SPOSOBY INFORMOWANIA UCZNIÓW O WYMAGANIACH

 

  • uczniowie zapoznają się z zasadami systemu wymagań na poszczególne stopnie na początku nauki przedmiotu,
  • klas podpisuje z nauczycielem tzw. kontrakt (załącznik nr 1) określający prawa i obowiązki ucznia i nauczyciela oraz zasady wzajemnej współpracy,
  • uczniowie są informowani o wymaganiach na stopnie szkolne z danego działu w trakcie przerabiania danego materiału.

 

3. SPOSOBY SPRAWDZANIA OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW.

 

Narzędzia sprawdzania wiedzy i umiejętności.

 

Sprawdzanie wiedzy i umiejętności ucznia odbywa się za pomocą następujących metod:

  • kartkówki z bieżącego materiału W1,
  • ustne odpowiedzi W1,
  • pisemne sprawdziany p zamkniętej partii materiału (prace klasowe) W5 lub W3,
  • sprawdziany diagnozujące W3 (lub %),
  • ćwiczenia praktyczne: doświadczenie uczniowskie, praca grupowa, zadania W2,W3,
  • prace domowe W1,
  • opracowanie referatu na zadany temat W4,
  • dłuższe projekty grupowe lub indywidualne W3,
  • praca i aktywność na lekcji W1,
  • „Rozbójnik” – praca klasowa z wiedzy całorocznej (mini egzamin) W10.

W – waga

Sprawdzeniu podlegają umiejętności i wiedza:

  • umiejętne stosowanie terminów, pojęć i metod niezbędnych w praktyce życiowej i dalszym kształceniu,
  • wyszukiwanie i stosowanie informacji,
  • wskazywanie i opisywanie faktów, związków i zależności,
  • łączenie wiedzy teoretycznej z umiejętnościami praktycznymi podczas rozwiązywania problemów,
  • współpraca i komunikowanie się w grupie: przekazywanie informacji, formułowanie pytań, organizacja pracy.

 

1. Prace pisemne:

  1. sprawdziany 10 minutowe obejmujące ostatnio przebadaną tematykę – tzw. kartkówki – mogą odbywać się na każdej lekcji i nie muszą być zapowiadane. Zakres: ostatnia lekcja, 2 ostatnie lekcje lub jedno z zadanych do domu zadań. Punktacja kartkówek jest ustalana przez nauczyciela,
  2. Prace klasowe, tzw. klasówka lub test 45 minutowy. Zakres i termin ustalone są z uczniami przynajmniej na tydzień przed planowanym jego przeprowadzeniem.

Sprawdziany są oceniane według następującej punktacji:

 

 
   

                                      30% do 49% - dopuszczający

50% do 69%dostateczny

70% do 89%dobry

90% do 100% bardzo dobry

100% + zadanie dodatkowe celujący

 

Sprawdzian diagnostyczny, po przerobieniu materiału rocznego lub semestralnego oraz po powtórkach. Termin sprawdzianu ustalany wcześniej z uczniami.

 

2. Odpowiedź ustna:

  1. podstawę oceny za odpowiedź ustną stanowi pełna i samodzielna odpowiedź ucznia na pytanie według ustalonych wymagań programowych na odpowiednią ocenę,
  2. wygłoszenie przygotowanego referatu.

 

3. Praca uczniów na lekcji.

Oceniane jest samodzielne zgłaszanie się ucznia do:

  • merytorycznej dyskusji nad tematem lekcji,
  • formułowania poprawnych wniosków, pytań, problemów itp.,
  • redagowania zapisu do zeszytu – notatki,
  • rozwiązywania przy tablicy zadania rachunkowego, problemowego,
  • projektowania doświadczeń,
  • stawiania hipotez,
  • zauważenia błędu.

 

4. Praca uczniów w domu i aktywność:

  1. wykonywanie zadań domowych,
  2. wykonywanie pomocy naukowych,
  3. przygotowanie referatów,
  4. projektowanie ciekawych doświadczeń,
  5. wykonywanie dodatkowych zadań,
  6. udział w konkursach i olimpiadach fizycznych.

 

Zasady poprawiania stopni:

  1. Uczeń ma prawo poprawiać ocenę z pracy klasowej, powinien to zrobić w terminie do dwóch tygodni! (1-krotnie!).
  2. Kartkówki można poprawiać na zasadach i w terminie ustalonym z nauczycielem (*). Oceny z kartkówki są równoważne z oceną z odpowiedzi ustnej.
  3. Nieobecność na sprawdzianie lub klasówce liczona jest, jak 1 które należy poprawić – pisać w innym terminie uzgodnionym z nauczycielem (do 2 tygodni).
  4. Uczeń ma prawo do próby poprawienia uzgodnionych z nauczycielem partii materiału, gdy ocena semestralna lub końcowo – roczna jest na pograniczu dwóch ocen (*).
  5. Każda ocena z poprawy pozytywna jest wpisywana do dziennika, nie obniża ona już uzyskanej oceny. Wszystkie oceny uzyskane przez ucznia brane są pod uwagę.
  6. Uczeń przyłapany w trakcie sprawdzianu na niesamodzielnej pracy lub korzystaniu z jakichkolwiek materiałów otrzymuje ocenę niedostateczną i nie ma możliwości jej poprawienia!
  7. Uczeń ma prawo poprawić ocenę semestralną lub końcową na ocenę wyższą niż przewidywana przez nauczyciela uczącego danego ucznia. Warunkiem uzyskania oceny wyższej jest zdanie egzaminu sprawdzającego pisemnego (i ustnego) przed komisją złożoną z nauczycieli uczących danego przedmiotu. Ocena komisji jest ostateczna. Regulamin procedury podnoszenia oceny zawarty jest w załączniku nr 2.

(*) zasady ustalane w Kontakcie;

 

Uwagi dodatkowe:

  1. Uczeń ma prawo zgłosić nieprzygotowanie do lekcji tzw. Np. raz z semestrze bez podania przyczyn, jeżeli wymiar godzin fizyki przekracza 1 godzinę tygodniowo (*).
  2. Uczeń ma prawo zgłosić tzw. Bz – brak zeszytu, podręcznika, zbioru zadań lub zadania domowego raz w semestrze (*).
  3. Zgłoszenie Np. lub Bz powinno nastąpić na początku lekcji przed sprawdzeniem obecności. Każde kolejne zgłoszenie Np. lub Bz będzie równoznaczne z oceną niedostateczną. Zgłoszenie nieprzygotowania nie jest równoznaczne z brakiem zadania lub zeszytu.
  4. Nieprzygotowanie nie może być zgłoszone w przypadku zapowiedzianych sprawdzianów pisemnych i powtórek, z wyjątkiem szczególnych wypadków losowych.
  5. Ocena semestralna i końcowa jest średnią arytmetyczną ważoną uzyskanych potrzeb.

(***)

(*) zasady ustalane w Kontrakcie

 

4. SPOSOBY INFORMOWANIA O OSIĄGNIĘCIACH UCZNIÓW Z FIZYKI

 

1. Ocena ustalona według wymaga ń programowych z fizyki spełnia funkcje:

  • informacyjną – uczeń wie, czego nie opanował, zaś nauczyciel wie, co sprawia uczniowi trudności, informuje rodziców o osiągnięciach dziecka;
  • wychowawczą – cena jest „ w miarę” adekwatna do stanu wiedzy ucznia i umożliwia mu samoocenę, może pomóc w ocenianiu dziecka przez rodziców.

2. Ocena jest jawna oraz motywowana w przypadkach uzasadnionych i zawsze na prośbę zainteresowanych.

3. W dzienniku opisuje każdą ocenę z fizyki zaznaczając, jakiej partii materiału lub jakiego zagadnienia ona dotyczy. Wychowawca mając dziennik w każdej chwili może udzielić stosownej informacji rodzicom.

4. Na wywiadówkach i konsultacjach rodzice lub opiekunowie są informowani o wynikach w nauce. W uzasadnionych przypadkach braki i sposoby ich uzupełnienia są omawiane indywidualnie.

5.  W razie potrzeby częstszej kontroli Potępów ucznia ustala się regularne kontakty indywidualne z rodzicami oraz zapisuje oceny do zeszytu przedmiotowego.

6. Na miesiąc przed zakończeniem klasyfikacji uczeń jest informowany o ewentualnej ocenie niedostatecznej. Ocena ta może ulec zmianie w toku dalszej nauki.

7. Tydzień przed klasyfikacją semestralną lub roczną uczeń jest informowany ustnie o przewidywanej dla niego ocenie.

 

5.  ZAKOŃCZENIE.

 

Przedstawiony przedmiotowy system oceniania z fizyki ma być spójny z wewnątrzszkolnym systemem oceniania. Jeżeli w którymś założeniu taki by się nie okazał, ważniejszy jest wewnątrzszkolny system oceniania. Szczegółowe przestawienie systemu oceniania z obowiązującymi przepisami.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Załącznik nr 1.

 

KONTRAKT NAUCZYCIEL – UCZEŃ

 

1. Uczeń zobowiązany jest do bycia przygotowanym na każdą lekcję tj. wymagane jest posiadanie zeszytu przedmiotowego, podręcznika, zbioru zadań oraz znajomości materiału.

2. * Uczeń ma prawo do zgłoszenia braku przygotowania ’np.’ raz w semestrze bez podania przyczyny. Powinno ono być zgłoszone na początku lekcji, przed sprawdzeniem obecności. Każde kolejne ‘np.’ lub zgłoszone w trakcie lekcji jest równoważne z oceną niedostateczną.

3. * Nieprzygotowanie nie może być zgłoszone w przypadku zapowiedzianych sprawdzianów pisemnych i powtórek, z wyjątkiem szczególnych przypadków losowych.

4. Uczeń ma prawo do zgłoszenia braku zadania lub zeszytu lub podręcznika lub zbioru zadań ‘bz’ raz w semestrze bez podania przyczyny. Powinno ono być zgłoszone na początku lekcji, przed sprawdzeniem obecności. Każde kolejne ‘bz’ lub zgłoszenie w trakcie lekcji jest równoważne z oceną niedostateczną. Zgłoszenie ‘bz’ nie jest równoznaczne z brakiem przygotowania.

5.  Uczeń nieobecny na ostatniej lekcji nie jest zwolniony ze znajomości treści lekcji. Jedynie uczeń, który był nieobecny, przez co najmniej tydzień oraz ma usprawiedliwienie od lekarza może uzupełnić wiedzą z opuszczonych lekcji lub napisać zaległy sprawdzian w terminie ustalonym z nauczycielem.

6. Nauczyciel ma prawo do sprawdzania postępów ucznia poprzez: zapowiedziane sprawdziany (przynajmniej z tygodniowym wyprzedzeniem) z większej partii materiału, zapowiedziane sprawdziany (przynajmniej z tygodniowym wyprzedzeniem) z większej partii materiału, zapowiedziane lub niezapowiedziane kartkówki, odpowiedź ustną, zadanie domowe. Ocenie podlega również aktywność ucznia oraz prace dodatkowe np. referaty, udział w konkursach itp.

7. Uczeń ma prawo do poprawy zapowiedzianych sprawdzianów w terminie do dwóch tygodni po otrzymaniu oceny.

8. Uczeń nieobecny na sprawdzianie z przyczyn nieusprawiedliwionych jest zobowiązany do napisania sprawdzianu na najbliższej lekcji i nie ma możliwości poprawy.

9. ** Kartkówki można poprawiać na zasadach w terminie ustalonym z nauczycielem.

10. Jeżeli uczeń został przyłapany w trakcie sprawdzianu na niesamodzielnej pracy lub korzystaniu z jakichkolwiek materiałów, otrzymuje ocenę niedostateczną i nie ma możliwości jej poprawienia.

11.  Uczeń ma prawo do próby poprawienia uzgodnionych z nauczycielem partii materiału, gdy ocena semestralna lub końcowo-roczna jest na pograniczu dwóch ocen.

12. Ocena semestralna i końcowo-roczna nie jest średnią arytmetyczną uzyskanych ocen cząstkowych.

13. Uczeń ma prawo poprawić ocenę semestralną lub końcową na ocenę wyższą niż przewidziana przez nauczyciela uczącego danego ucznia. Warunkiem uzyskania oceny wyższej jest zdanie egzaminu sprawdzającego pisemnego i ustnego przed komisją złożoną z nauczycieli uczących dane go przedmiotu. Ocena komisji jest ostateczna.

14. Uczeń, który nie posiada obuwia zastępczego (tenisówki lub trampki z białą podeszwą) nie zostanie wpuszczony do klasy i tym samym zostanie odnotowane to w dzienniku lekcyjnym jako nieobecność na danej lekcji.

* - dotyczy klas z większą liczbą godzin w tygodniu niż 1 godzina

** - dodatkowy nieobowiązkowy dla nauczyciela punkt kontaktu

*** - uczeń otrzymuje określony stopień klasyfikacyjny semestralny ( za wyjątkiem stopnia niedostatecznego), jeżeli uzyska co najmniej jeden stopień cząstkowy tej samej wysokości (lub wyższy) ze sprawdzianu i odpowiedzi ustnej.

Wysokość stopnia klasyfikacyjnego semestralnego ustala się na podstawie średniej ważonej wszystkich stopni cząstkowych uzyskanych w ciągu I semestru, przy czym:

- jeżeli uczeń uzyska średnią co najmniej x, 70 (x = 1,2,3,4,5), to otrzymuje stopień x+1;

- jeżeli uczeń uzyska średnią między x,50 a x,69, to otrzymuje stopień x lub x+1 (w zależności od przyrostu wiedzy, jaki nastąpił w ostatnich tygodniach nauki);

- jeżeli uczeń uzyska średnią między x,00 a x,49 to otrzyma stopień x;

- w przypadku, gdy uczeń  nie otrzyma stopnia tej samej wysokości (lub wyższego), niż stopień określony, otrzymuje stopień o jeden niższy, niż to wynika z podstawowych ustaleń,

- stopień roczny ustala się na analogicznych zasadach jak w I semestrze – z tym, że w przypadku, gdy średnia stopni wynosi x,50 ? x, 69, o wysokości stopnia rocznego (x lub x+1) decyduje stopień uzyskany za I semestr;

- uczeń, który chciałby uzyskać wyższy stopień na koniec roku szkolnego, niż przewidywany przez nauczyciela może zwrócić się o dodatkowe sprawdzenie wiadomości z wyznaczonej partii materiału, nie później, niż na dwa tygodnie przed zakończeniem roku szkolnego; stopień końcowy ustala się zgodnie z zasadami zawartymi w PSO.

 

 

 

Załącznik nr 2.

 

REGULAMI PODNOSZENIA OCENY SEMESTRALNEJ I KOŃCOWOROCZNEJ

 

  1. Procedura uzyskiwania przez ucznia oceny wyższej niż przewidywana przez nauczyciela rozpoczyna się na tydzień przez klasyfikacją.
  2. Uczeń pisze podanie o egzamin sprawdzający i oddaje go nauczycielowi uczącemu przedmiotu.
  3. Komisja fizyczna podejmuje decyzję o przyznaniu uczniowi egzaminu sprawdzającego. W uzasadnionych przypadkach komisja fizyczna nie wyraża zgody na egzamin.
  4. Do egzaminu może przystąpić uczeń, którego frekwencja jest wyższa niż 50 %.
  5. W przypadku, gdy uczeń nie dotrzyma terminu złożenia podania o egzamin sprawdzający i zgłosi taką chęć później niż na tydzień przed klasyfikacją, komisja fizyczna nie uwzględnia prośby ucznia.
  6. W wyniku podejścia do egzaminu sprawdzającego, ocena końcowa (semestralna) może ulec zmianie maksymalnie o jeden stopień względem oceny przewidywanej przez uczącego.
  7. Uczeń podchodzący do egzaminu akceptuje fakt, że jego wynik może obniżyć ocenę końcową (semestralną).
  8. Uczeń przystępuje do egzaminu pisemnego i ustnego przed komisją złożoną z nauczyciela uczącego i innego nauczyciela fizyki.
  9. W przypadku poprawy oceny końcowej, na egzaminie obowiązuje materiał z całego roku, jak na „Rozbójniku”.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

USTALENIA KOŃCOWE

 

  • uczeń nieobecny z przyczyn usprawiedliwionych na czterech kolejnych lekcjach może zgłosić nieprzygotowanie i powinien uzupełnić braki w ciągu tygodnia od zgłoszenia się do nauczyciela (zgodnie z planem zajęć),
  • zachowanie ucznia nie ma wpływu na zdobywanie przez niego stopni z przedmiotu chyba, że nauczyciel stwierdzi, że wykonuje/wykonał zadanie sprawdzające niesamodzielnie lub przy niedozwolonych pomocy dydaktycznych ( w takim przypadku uczeń otrzymuje stopień niedostateczny oznaczony i traci prawo do możliwości jego poprawienia),
  • wystawiając stopień roczny w klasie IV nauczyciel może wziąć pod uwagę stopnie roczne uzyskane przez ucznia w poprzednich latach nauki,
  • kryteria wymagane na poszczególne stopnie mogą ulec zmianie w ciągu roku szkolnego – po wcześniejszym powiadomieniu o nich uczniów, których one dotyczą (w terminie nie krótszym , niż jeden miesiąc),
  • w przypadku nie uczestniczenia w lekcji powtórzeniowej lub sprawdzianie uczeń jest zobowiązany do napisania sprawdzianu w terminie wyznaczonym przez nauczyciela. Jeżeli uczeń nie przystąpi do w/w pracy pisemnej do końca danego semestru, do ogólnej klasyfikacji otrzymuje wartość liczbową 1,
  • w procesie oceniania obowiązuje zasada kumulowania wymagań, tj. stopień wyższy może otrzymać uczeń, który spełnia wszystkie wymagania przypisane stopniom niższym,
  • nauczyciel może ustalić powtórne pisanie danego sprawdzianu uczniowi, który uzyskał stopień nie satysfakcjonujący go. Do ogólnej klasyfikacji zalicza się stopień uzyskany ze sprawdzianu  i z jego powtórzenia.